Kod źródłowy
Są to instrukcje (rozkazy) przed kompilacją wydane w języku zrozumiałym dla człowieka (zazwyczaj w języku angielskim np. Writeln – pisz, Readln – czytaj, Assign – skojarz itp.).
Kod wynikowy
Są to instrukcje po kompilacji przetłumaczone na język zrozumiały dla procesora (kod 0-1)
Struktura programu w języku Turbo Pascal (TP)
Struktura programu jest to schemat którym należy się posługiwać podczas pisania programu. Każdy program składa się ze ściśle związanych ze sobą części. Podobnie jak rozdziały książki której nie można czytać od środka, tak programista musi zadbać o to aby kompilator mógł przetłumaczyć każdy fragment kodu źródłowego po kolei.
Struktura programu
PROGRAM nazwa_programu; {nagłówek programu}
Część deklaracyjna {deklaracja zmiennych}
................;
................;
................;
BEGIN {początek programu głównego}
Instrukcja1; {program główny}
Instrukcja2;
Instrukcja3;
.....
.....
.....
END. {koniec programu}
Każdą instrukcję (z wyjątkiem END.) kończymy średnikiem, kompilator wówczas wie, że to koniec jednej instrukcji i początek drugiej.
nagłówek programu:
Po słowie PROGRAM występuje nazwa własna programu bez spacji i znaków specjalnych (# , . , @, * itp.)
część deklaracyjna:
W części tej określamy jak nazywają się zmienne i jaki jest typ zmiennych z których potem będziemy korzystać. Przed nazwą zmiennych piszemy słowo VAR (od varialbe czyli zmienna)
typ zmiennych:
określa jakich dane można używać np. jeśli określimy że zmienne x,y,z mają typ liczb całkowitych, nie można przeprowadzić np. takiego działania z:= x/y, gdyż wynikiem dzielenia może być liczba niecałkowita (rzeczywista), a wcześniej określiliśmy że z jest liczbą całkowitą (znak := jest znakiem przypisania wartości do zmiennej, analogicznie ze znakiem arytmetycznym = . W Pascalu znak = zarezerwowany jest dla operacji logicznych np. przy sprawdzeniu czy a>b, a<b czy np. a=b)
początek programu głównego :
Początek części obliczeniowej
program główny:
Jest to część obliczeniowa programu, czyli w tej części wykonują się obliczenia np. a:=2+4;
koniec programu:
Kompilator napotykając tę instrukcję przestaje tłumaczyć dalszą część kodu. Jest to znak że w tym miejscu kończy się program. Tak jak my oglądając film w telewizji, gdy zobaczymy napis koniec wiemy że to koniec filmu.
Słowa kluczowe
Są to słowa które nie mogą wystąpić w programie jako nazwy własne programisty ponieważ są one już wykorzystane przez twórców kompilatora np. begin, end, writeln, readln, repeat.
Instrukcje języka Pascal
Instrukcje są to rozkazy które ma wykonać kompilator.